Skip to main content

ASH-AAA: Sot, BDI pranoi dështimin dhe thelloi mashtrimin, në tetor pastrohen komunat shqiptare prej mbetjeve të tyre


Reagimi i plotë nga Koalicioni Aleanca për Shqiptarët dhe Alternativa

Nëntembëdhjetë vite në skenën politike kurrë nuk u muar vesh të kujt provinience politike janë. Të djathtë apo të majtë. Populli thotë as mish as peshk, e tek pritëm të jenë mish apo peshk na dolën sallata e hudhra.
Asgjë e re e aq më pak e mirë nuk erdhi, as në skenën politike, e as për qytetarët. Sot BDI hoqi dorë nga statusi i UÇK-së, nga barazia e shqiptarëve, nga drejësia, nga kryeministri shqiptar dhe nga gjithçka që kishte premtuar.

Stili i vjetër i mashtrimit dhe hipokrizisë vazhdon. Një parti e dalë nga lufta, që nga emblema kuq e zi, kaloi në ngjyrë të kaltër, sot po tenton të mashtrojë qytetarët dhe në veçanti shqiptarët me ngjyrën e gjlëbër. Ende pa zgjidhur probleme kombëtare apo tematike siç pretendojnë t’i quajnë ata, sot thanë se do të merren me punë të gjelbëra. Ramiz Merko çdo ditë pret drunjë e uzurpon hapësira të gjelbëra, ndërsa Ahmeti flet për ambient. Sot Tetova s’ka ujë për pije dhe ka ajër të ndotur, ndërsa Ahmeti flet për jetë cilësore. Sot Çairi ka kaos urbanistik, pa ujësjellës dhe pa kanalizim, ndërsa Ahmeti flet për ekologji. Sot Komuna e Likovës jeton pranë pendës, por pa ujë, ndërsa Ahmeti flet për ujëra dhe gjelbërime.

Uji sot keqpërdoret gjithandej nga hidrocentralet, biznese të funksionarëve të BDI-së e kryetari i tyre pa fije turpi derdh lotë krokodili për ujë për pije.
Partia që dështoi me integrimet evropiane, sot në vend se të dorëhiqet, po maskohet si parti e gjelbër evropiane. Ky është kulmi i hipokrizizë! Të gjelbër do të jenë ata që për 20 vite lanë shqiptarët pa barazi sociale dhe ekonomike. Për të qenë hipokrizia edhe më e madhe, vetë Ali Ahmeti numëroi deponitë e lumenjtë e ndotur dhe për këtë tha se nuk janë fajtorë institucionet, por fajsoi qytetarët.

Po, diçka e mirë po vjen dhe këtu ka vetëm një lajm të ri- BDI e pranoi në këtë Ditë Botërore të Ambientit se e kanë zgjebosur politikëbërjen me ngjyrën e kaltër dhe e mira është se në vjeshtë komunat shqiptare do të çlirohen dhe pastrohen nga regjimi i kuadrove të njollosura të BDI-së. Diçka e mirë në të vërtetë po vjen, pas tetorit!

Comments

Popular posts from this blog

KOHË AMATORIZMI NË LETËRSI

Për HEJZA-n flet Puntorie Muça-Ziba, shkrimtare Puntorie Muça-Ziba u lind në Strugë në vitin 1954. Shkollën fillore e kreu në Veleshtë, të mesmen në Strugë, kurse Akademinë Pedagogjike, dega Gjuhë dhe Letërsi shqipe në Shkup. Deri më tani ka botuar poezi për të rritur: “Rruga e mjellmës”-1987, “Sodisin yjet”-1990, “Kuku”-1977, “Rapsodi udhëtarësh”-1995, “Suita e lënduar”-2002“Suita ime”,“Vega”- 2006, “Koha e qershive”- 2018. Poezi për fëmijë: “Yllkat bisedojnë me meteorë”-1994, “Xixëllonjat luajnë valle natën”-2007, Pjesë dramatike për fëmijë: “Aventurat e princit Ujkan”-1999. Tregime për të rritur: “Shtatë vjet pritje”-1974, “Te logu i cucës”-1998, “Mjedra e egër në malin e thatë”-2003. Pjesë dramatike për të rritur: “Motrat me shirit të kuq”- e inskenuar në Shkup dhe në Teatrin Kombëtar, Tiranë 1993 -1994. “Dorotea” e botuar- 1998, “Udha e ikjes” – fitoi çmimin e tretë në konkursin “Buzuku” e botuar -2007, “Nuk martohem kësaj vere”-1999, “Zonja me celular”, monodramë, e botuar në rev

LETËRSIA ËSHTË MJESHTËRI

Flet për HJEZA-n Adil OLLURI, shkrimtar Adil Olluri (1984) është prozator dhe kritik letrar. Deri më tan ka botuar këto vepra artistike: “Bartësi i shpirtrave të përzënë” (roman),  “Shumë rrugë dhe një rënie” (tregime) dhe “Kthimi i profetit” (tregime), pastaj monografitë studimore nga fusha e letërsisë:  “Fytyra e tiranisë”, “Shkrimtari polimorf” dhe  “Romani postmodern shqiptar” (monografi). Adil Olluri është fitues i shpërblimit letrar ndërkombëtar “Premio Ostana Internazionale”, që jepet nga bashkia e Ostanës në Itali. Tregimet e tij janë të përkthyera në shumë gjuhë, ku vlen të cekët përkthimi në gjuhën italiane dhe botimi i tyre nga botuesi serioz italian “Edizione Ensemble”, me seli në Romë. Tregimi “Kthimi i babait” është përkthyer në njëmbëdhjetë gjuhë të huaja. Punon në Institutin Albanologjik të Prishtinës.   HEJZA: A mjafton fakti se sot, meqë kemi shumë shkrimtarë që “po shkruajnë”, mund të konstatojmë se po bëjmë letërsi? OLLURI: Nuk do ta trajtoja kështu këtë çështje. Më

SASIA KURRSESI NUK ËSHTË CILËSI

Për HEJZA-n flet Andreas Dushi, shkrimtar Andreas Dushi prej disa kohësh është i pranishëm në median e shkruar me artikuj letrarë dhe kulturorë. Ka botuar vëllimin poetik "Krishti vesh me t'kuqe", novelën "Kur vdekja të na bashkojë", romanin "Marrja e gjakut", si dhe shumë tregime e poezi në revista, gazeta dhe antologji të ndryshme HEJZA: A mjafton fakti se sot, meqë kemi shumë shkrimtarë që “po shkruajnë”, mund të konstatojmë se po bëjmë letërsi? DUSHI: Nuk e kuptoj pse shkruajnë është futur brenda thonjëzave. Shkrimi në vetvete është një proces kompleks i cili, sigurisht nuk lidhet veç me shkrimtarët, fjalë që, po të ishte në thonjëza, do ta kuptoja arsyen. Por, përtej këtij sqarimi të nevojshëm në optikën time, besoj se e kam kuptuar çfarë synoni të më pyesni.  Në letërsi, ashtu sikurse kudo përtej leninizmit ku forma dhe përmbajtja duhet ta justifikonin njëri – tjetrin, sasia kurrsesi nuk është cilësi. Prandaj, sikur të synojmë vendosjen e ndonjë