Skip to main content

FRASH: Heronjtë tanë


Para disa ditëve Shoqatave e Mjekëve të Maqedonisë i ndau disa mirënjohje dhe falënderime ndaj mjekëve që, sipas tyre, janë më meritorët në luftën kundër virusit Covid-19. Por, për fat të keq, në mesin e tyre nuk ishin emrat e dy mjekëve shqiptarë të punësuar në Klinikën e Sëmundjeve Infektive, Dr. Ilir Demiri dhe Dr. Fadil Cana.


Pa dashur ta etnizojmë dhe politizojmë shëndetësinë, nuk mund të mos konstatojmë se kjo përzgjedhje është krejt tendencioze dhe entocentrike. Në shtetin tonë nuk ka mbetur njeri që ka pasur virus Covid-19 (bashkë me krejt familjarët e tyre) që nuk i ka dëgjuar këta dy emra të nderuar. Pa e tepruar fare dhe pa e zhvlerësuar punën e mjekëve të tjerë dhe personelit tjetër mjekësor, do t’i japim vetes të drejtë të konstatojmë se nëse ka pasur heronj në plotkuptimin e fjalës, që tashmë një vit janë përballur fyt për fyt me virusin dhe me vdekjen, ata janë pikërisht Dr. Ilir Demiri dhe Dr. Fadil Cana.
Edhe kur kjo pandemi të përfundojë, edhe kur krejt kjo të jetë harruar, ne kurrë nuk do t’i harrojmë emrat e tyre. Dr. Iliri dhe Dr. Fadili janë tashmë në zemrat e të gjithëve. Prandaj, për ata personalisht nuk ka rëndësi fare se a i zgjedh kjo Shoqatë për mirënjohje, sepse ata kanë punuar për të shpëtuar jetë njerëzish e jo për të marrë mirënjohje, por për këtë shoqatë dhe për shtetin në përgjithësi është turp që këta dy personalitete mjekësore të mos vlerësohen në mënyrë meritore. Kjo është arsyeja që ne të konstatojmë se këtu kemi tendencë nacionaliste maqedonase dhe mosmirënjohje e xhelozi nga ata që ndajnë dekorata me qasje selektive etnike.
Sidoqoftë, ne jemi këtu që – në emër të Koalicioni Aleanca për Shqiptarët & AlternAtivA dhe veçmas në emër të forumeve rinore të këtij koalicioni – Dr. Ilrin Demirin dhe Dr. Fadil Canën t’i shpallin HERONJ TË PANDEMISË. Ata janë në zemrat tona dhe ne u detyrohemi gjithë jetën. Me këtë rast në emër të të gjithë familjeve që i njohin e kanë dëgjuar për ta, i falënderojmë nga zemra dhe u urojmë shëndet dhe suksese në punë.
Forumet rinore të koalicionit Aleanca për Shqiptarët & AlternAtivA


Comments

Popular posts from this blog

BREZAT E KRIJUESVE LETRARË

  Brezat e krijuesve letrar shënojnë produktivitetin dhe, pa dyshim, kualitetin letrar të krijuesve të shprehur përgjatë një periudhë kohore. Me këtë nuk synohet të emërohet etapa historike e letërsisë, e as letërsia sipas stileve estetike, por thjesht, një brez i tërë krijuesish që përfaqëson një periudhë të caktuar! A kanë shqiptarët breza krijuesish? Pa dyshim që po! Sidomos krijuesit shqiptarë të Kosovës Brezi krijues i periudhës së Rilindjes Kombëtare, nisur prej De Radës, Gavrill Darës, Çajupit, Serembes, Naim Frashërit, Migjeni e deri te Gjergj Fisha e për ta përmbyllur me Esad Mekulin, është brez që i ka vënë bazat e krijimtarisë letrare shqiptare. Periudha e kësaj krijimtarie letrare deskriptive ndjehet edhe më vonë, duke ua ofruar mundësitë e etablimit letrar krijuesve që do të shquhen si individë. Do të jetë letërsia e partizanëve, socrealiste, letërsi që do të shkruhet sipas shablloneve të sistemit totalitar dhe, si rrjedhojë, do të kemi një duzinë shkrimtarësh që do ta...

KOHË AMATORIZMI NË LETËRSI

Për HEJZA-n flet Puntorie Muça-Ziba, shkrimtare Puntorie Muça-Ziba u lind në Strugë në vitin 1954. Shkollën fillore e kreu në Veleshtë, të mesmen në Strugë, kurse Akademinë Pedagogjike, dega Gjuhë dhe Letërsi shqipe në Shkup. Deri më tani ka botuar poezi për të rritur: “Rruga e mjellmës”-1987, “Sodisin yjet”-1990, “Kuku”-1977, “Rapsodi udhëtarësh”-1995, “Suita e lënduar”-2002“Suita ime”,“Vega”- 2006, “Koha e qershive”- 2018. Poezi për fëmijë: “Yllkat bisedojnë me meteorë”-1994, “Xixëllonjat luajnë valle natën”-2007, Pjesë dramatike për fëmijë: “Aventurat e princit Ujkan”-1999. Tregime për të rritur: “Shtatë vjet pritje”-1974, “Te logu i cucës”-1998, “Mjedra e egër në malin e thatë”-2003. Pjesë dramatike për të rritur: “Motrat me shirit të kuq”- e inskenuar në Shkup dhe në Teatrin Kombëtar, Tiranë 1993 -1994. “Dorotea” e botuar- 1998, “Udha e ikjes” – fitoi çmimin e tretë në konkursin “Buzuku” e botuar -2007, “Nuk martohem kësaj vere”-1999, “Zonja me celular”, monodramë, e botuar në rev...

LETËRSIA ËSHTË MJESHTËRI

Flet për HJEZA-n Adil OLLURI, shkrimtar Adil Olluri (1984) është prozator dhe kritik letrar. Deri më tan ka botuar këto vepra artistike: “Bartësi i shpirtrave të përzënë” (roman),  “Shumë rrugë dhe një rënie” (tregime) dhe “Kthimi i profetit” (tregime), pastaj monografitë studimore nga fusha e letërsisë:  “Fytyra e tiranisë”, “Shkrimtari polimorf” dhe  “Romani postmodern shqiptar” (monografi). Adil Olluri është fitues i shpërblimit letrar ndërkombëtar “Premio Ostana Internazionale”, që jepet nga bashkia e Ostanës në Itali. Tregimet e tij janë të përkthyera në shumë gjuhë, ku vlen të cekët përkthimi në gjuhën italiane dhe botimi i tyre nga botuesi serioz italian “Edizione Ensemble”, me seli në Romë. Tregimi “Kthimi i babait” është përkthyer në njëmbëdhjetë gjuhë të huaja. Punon në Institutin Albanologjik të Prishtinës.   HEJZA: A mjafton fakti se sot, meqë kemi shumë shkrimtarë që “po shkruajnë”, mund të konstatojmë se po bëjmë letërsi? OLLURI: Nuk do ta trajtoja...